Pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia swojemu pracownikowi odpowiedniej odzieży roboczej oraz środków ochrony osobistej. Pracownik nie ponosi żadnych kosztów z tym związanych. W wielu zawodach nie jest wręcz możliwym wykonywania obowiązków bez właściwej odzieży roboczej. Odzież robocza ma chronić pracownika, przed urazami mechanicznymi, zabrudzeniami i innymi czynnikami zewnętrznymi. Często w przypadku chociażby służby publicznej pełni funkcje estetyczne i identyfikacyjne.

Obowiązek pracodawcy

Pracodawca jest zobligowany do zapewnienia obuwia i odzieży ochronnej w dwóch zasadniczych przypadkach. Pierwszy przypadek odnosi się do sytuacji gdy w wyniku wypełniania obowiązków, odzież osobista pracownika może ulec zniszczeniu lub trudnym do usunięcia zabrudzeniom. Druga sytuacja odnosi się do wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie ochrony przed szkodliwymi czynnikami. Jeżeli pracodawca uchyla się od swojego obowiązku i nie przygotuje odzieży roboczej pracownikowi a mimo to dopuści pracownika do wykonywania czynności zgodnych ze specyfiką pracy, zagrożony jest karą grzywny z tytułu wykroczenia i łamania praw pracownika.

Odzież ochronna pracownika

Dopuszczalne zgodnie z polskim prawem, są sytuacje w których pracodawca może dopuścić pracownika do wykonywania czynności zawodowych bez zapewnienia mu odzieży i obuwia roboczego. Jakie są to zatem sytuację? Pracownik może korzystać z własnej odzieży roboczej, o ile wyrazi na to zgodę a sama odzież będzie spełniała wszelkie niezbędne normy. Pracownikowi za korzystanie z własnej odzieży roboczej przysługuje ekwiwalent pieniężny, który określany jest przez aktualną cenę takiej odzieży. Warto w tym miejscu wspomnieć, ze odzież robocza nie jest równa odzieży ochronnej. Odzież roboczą za którą, można otrzymać ekwiwalent są fartuchy i kombinezony chroniące przed zabrudzeniami i niszczeniem prywatnych ciuchów pracownika.